Çok yeme isteği kişinin gün içinde daima bir şeyler yeme dileğidir. Çok yeme isteği çoklukla ruhsal sorunlarla ilgilidir. Çok yemek, beraberinde obeziteyi, yani çok şişmanlığı getirir.
Tüm dünyanın ortak sorunu olan fazla yemedeki sorun ruhsal sorunlarla ilgilidir. Bu husus ihmal edildiği için yapılan bu çalışmaların hiçbiri yarar sağlamıyor.
Bedellilik duygusu mu yiyorum ekmek mi?
Ruhsal sorunların en kıymetli nedeni çocukluğumuzda eksik kalan, gereksinimimiz olan hislerdir.
Anne-babamızın ya da bize bakım veren kişinin bize bir sebepten veremediği olumlu hisleri yiyeceklerden almaya çalışırız. Bilinçdışımız yani beynimiz bu türlü zanneder.
Karbonhidrat tükettiğimizde aslında ekmek, pilav ya da makarna yiyoruzdur ancak biliçdışımız bedellilik duygusu yahut varolma duygusu yediğini düşünür.
Bu durum şöyle gelişir:
- Hayatımızda birtakım olaylar olur ve kendimizi kıymetsiz hissederiz. Bu da çok yeme isteğine yol açar ve ekmek yemeye başlarız.
- Ekmek yedikçe rahatlar, kendimizi daha kıymetli hissederiz.
- Bilinçdışımız bedellilik hissini ekmekten aldığını zanneder.
- Çok tatlı gereksinimi da “yalnız kaldım, terkedildim, tatlı yiyorum, kendimi varolmuş hissediyorum. Vücudum genişliyor, varoluyorum.” hissini getirir.
Buradaki açlık fizikî bir açlık değil, ruhsal, duygusal bir açlıktır. O vakit bir insan antrenman yaparsa, diyet yaparsa, zayıflarsa bir müddet sonra hissettiği bu makûs hislerle tanışmaya başlıyor.
Çok yeme isteğinin en değerli nedeni berbat hislerden kaçmaktır!
Çok yeme bozuluğu tedavisinde; temelde yatan yatan olumsuz hislere bakılır bu hisler; değersizlik, yalnızlık, yokmuş üzere hissetme, yetersizlik, boşluk, anlamsızlık ve dehşettir.Şayet kişi hissettiği bu olumsuz hisleri halletmediyse diyelim ki 10 kilo verdi, bir mühlet sonra 11 kilo olarak geri alacak. Vakit içinde yavaş yavaş kilosu artmaya başlayacak, tekraren zayıflayacak, tekraren geri alacak. Her keresinde kilosu evvelkinden bir tık üst çıkacak.
Zerzevat yahut et yediğinizde doymuyorsanız, evvel ruhunuzu doyurmanız gerek
Bu yüzden yemek yerken “ben aslında ne yiyorum, ne hissediyorum da bunu yiyorum”a bakmak gerekir. Karbonhidrat yemedi diyelim, o an zerzevat yedi, salata yedi, rahatlayacak mı? Yoksa illa bir karbonhidrat gerekiyor mu? Ekmek gerekiyor mu? Zerzevat ya da et yediğinizde rahatlamıyorsanız bilin ki bu ruhsal bir gereksinimdir.
KARBONHİDRAT TÜKETME MUHTAÇLIĞININ NEDENLERİ
- Karbonhidrat tüketmenin en kıymetli nedeni içe dönük hislerdir. Kişi içine döndüğünde yani boşluk, yalnızlık, anlamsızlık üzere hislerle temas ettiğinde karbonhidrata yani makarnaya, pilava, ekmeğe ilgisi artar.
- Karbonhidratın en kıymetli özelliği dışarıya odaklanmayı artırmaktır. Örneğin yemek yedikten sonra daima söylenen bir kelam vardır; “gözüm açıldı”, aslında bu kelamın manası “dışarıya olan ilgim arttı içimdeki dertlerden uzaklaştım”dır.
- Şeker tüketmenin en kıymetli nedeni ise endişe duygusudur.
- Kişi korktuğunda şekere ve şekerli besinlere ilgisi artar.
- İnsan korktuğunda beyinde sempatik sistem aktive olur. Sempatik sistemin aktive olmasıyla birlikte beyin savaş-kaç yansısı geliştirir.
- Beynin savaşması ya da kaçması için gerekli olan en değerli şey güçtür. Şeker tüketmek de bedenimize süratli bir halde güç kazandırmanın en kestirme yoludur. Münasebetiyle içeride yani beyinde işleyen bu otomatik süreç sizi şeker tüketmeye yönlendirir.
Fizikî bir açlık hissetmiyosunuz fakat çok yeme ataklarınız varsa hayatınızda o devir ruhsal olarak size makûs hissettiren bir şey olmuştur.
Bu olan olay çoğunlukla son 72 saat içinde gerçekleşmiştir ve siz bu olayın hissinden çıkamıyorsunuzdur.
Hissettiğiniz berbat duyguyu karbonhidratla beslenerek rahatlatmaya çalışıyorsunuzdur. Rahatlatıyor mu, evet rahatlatıyor, onu yiyince kendinizi yeterli hissedersiniz.
Silahınız ekmek ise, değersizlik duygusu ile savaşıyorsunuz demektir!
Hissettiğiniz makus his değersizlik diyelim.
- Bedelsiz hissettiğiniz için ekmek yediğinizi bilmek zihninizde bir rahatlama sağlar.
- Bu durumda kendinize, yaşadığınız bu duyguyu bugün günlük hayatınızda diğer nerelerde deneyimlediğinizi sorabilirsiniz.
- Son olarak bu duyguyu çocukluk yaşantınızda nasıl deneyimlersiniz?
ine de bunu tek başınıza başarmanız çok kolay olmayabilir. Bu mevzuda zorlandığınızda bir uzmandan takviye alabilirsiniz.
Bir yanıt bırakın